Waar blijft de tijd?

Ja echt, waar blijft de tijd?! De vorige keer dat ik een update gaf, had ik hier nog twee weken. Nu nog maar twee dagen, sterker nog geen eens meer! Gelukkig heb ik de afgelopen twee weken weer genoeg mee gemaakt om misschien wel mijn laatste blog mee te vullen!

Ik was gebleven bij de komst van Stijn.

Mijn stage week eindigde dinsdagmiddag al zodat ik extra veel vrije dagen had samen met Stijn. De dag begon goed. Stijn was zogenaamd een pet vergeten en wist wel een winkel waar hij die kon scoren. Hij noemde de straat op en nou dat was best dichtbij. Dus wat zullen we doen, lopen of fietsen? Nou gelukkig hadden we een fiets want Stijn was even een woordje vergeten te zeggen waardoor we een takke end moesten fietsen, naja Stijn want ik zat achterop waardoor we onderweg lekker even een lekke band hadden. Na een half uur fietsen waren we eindelijk bij de “petten” winkel. Staat er op het raam van de winkel “bruidstaarten”. Ik dacht echt what the fuck, straks vraagt hij mij ten huwelijk ofzo. Halve hartverzakking je weet het met hem maar nooit. Gelukkig bleef het bij een overheerlijke chocolade taart met marsepein die speciaal voor mij was gemaakt ( ter compensatie van mijn verjaardagstaart die toen niet op tijd kon komen,. wat een schatje he). De terug weg gingen we maar even met de taxi want fietsen met zo’n taart in 30 graden en een lekke band leek mij niet heel handig. ’s Middags gingen wij even sfeer proeven in de wijk achter mijn huis.

Verder hebben we een drukke week gehad. Vrijdags zijn we samen de stad in geweest. We zijn naar de Palmentuin geweest, Fort zeelandia bekeken en de meest toeristische IloveSU plek bewonderd. Helaas vrijdags afscheid moeten nemen van de Belgjes die zaterdag weer terug vlogen. Voor ons was zaterdag een leukere dag. Stijn en ik gingen samen op quadtour. We werden thuis opgehaald en moesten een uurtje rijden naar plaats van bestemming. De start plaats was vlak naast het vliegveld. Rond half 12 begonnen we aan onze tour. Het was nog geen half uur droog toen het lekker ging regenen. Gelukkig was het niet koud en die plassen waren maar al te mooi om door heen te crossen. We gingen met de quads de Savannah in en scheurde met de quads over het zand en door de plassen. Volgens de gids had het water nog nooit zo hoog gestaan. Dit hield in dat de paden soms een beetje overspoeld waren en we even moesten afstappen omdat de plassen te diep waren om door heen te rijden. Het was echt super tof en hebben een heerlijke avontuurlijke dag gehad. Als afsluiting gingen we een nachtje slapen in een van de luxe hotels van Paramaribo. Even weg in eigen stad, heeeerlijk dat mega grote bed en die warme douche!!

Zondag was het een prachtige dag en hadden wij even de mazzel dat we bij het hotel een zwembad hadden. Hier hebben we de dag heerlijk relax doorgebracht.

Verder heb ik ook mijn laatste stage week gehad. Ik heb de hele week op de isoleerkamer en kamer 1 gewerkt. Ook was ik de hele week verantwoordelijke en werkte ik alleen maar met verzorgende of leerlingen. Hierdoor heb ik in de laatste week mijn zelfstandigheid goed kunnen ontwikkelen en heb ik kunnen laten zien dat ik mij kan aanpassen aan de manier van werken in een andere cultuur. Donderdags had ik afgesproken om mijn eindbeoordeling te doen. De hoofdzuster was ’s morgens druk en is daarna naar huis gegaan omdat ze naar les moest. Geen gedag, geen beoordeling. Ik moet dus nog een keer terug om een goede beoordeling binnen te slepen.

Gek om te beseffen dat ik daar niet meer zal komen om te werken. De kindjes zijn zo lief en die zal ik zeker gaan missen. Ik heb tijdens deze stage veel geleerd over culturen, communicatie, normen en waarden en de rol van een verpleegkundige in Suriname.

Het weekend was weer opnieuw begonnen.

Vrijdags had Carel bedacht dat we wel gezellig met zijn alle naar Braamspunt konden gaan. Braamspunt is een soort strand met een aantal vissershutjes en geen kip te bekennen. Het ligt aan de Atlantische oceaan en ligt voorbij Nieuw- Amsterdam. We hadden om een uur of 12 afgesproken bij de bootjes bij de centrale markt. Hier kan je voor slechts 350 srd (nog geen €90,-) de hele middag een bootje huren met kapitein. Vanaf de centrale markt was het een uurtje varen. Het was wel een lichtelijk paradijsje na al die weken nog geen strand te hebben gezien in Suriname. We hebben hier de middag doorgebracht. Lekker bruin liggen bakken en genieten van lekkere broodjes en pannenkoeken.

Zaterdag & zondag gingen we met onze huisgenootjes op trip naar Galibi. Galibi is een gebied waar schilpadden hun eieren leggen. Vanaf eind februari is het seizoen dus de kans dat er al schilpadden eieren aan het leggen waren, was aanwezig.
Om half 8 's morgens hoorden Stijn en ik gebonk op de deur. Oeps de wekker was niet afgegaan en we moesten met 20 minuten weg zijn. Met een beetje vertraging kwamen we aan bij ’t Vat. De andere waren allemaal al aanwezig en stonden te wachten tot wij er waren. Snel de spullen laden en het tripje kon beginnen. Na ruim een uur sturen kregen we een ontbijtje. Daarna reden we verder naar een dorp waar we de boot pakten richting Frans Guyana. Het regende pijpen stelen en alles moest goed worden ingepakt. Vuilniszakken werden bij de Chinees gekocht en poncho’s werden gemaakt. Het was een klein half uurtje varen en de regen viel best mee. Eenmaal in Frans Guyana hebben we een plaatselijke markt en gevangenis bezocht. Helaas zetten de regen voort, dus de wandelingen waren kort. Wel gek om te zien dat als je een half uurtje vaart alles anders kan zijn. Andere taal, auto’s rijden net zoals bij ons aan de andere kant en totaal andere auto merken dan in Suriname.
Na ons korte bezoekje aan Frans Guyana gingen we verder naar Galibi. Het bleef maar regenen, niet normaal. De groep kroop onder een zeil, alleen Stijn en ik zaten achter in. De golven en regen sloegen in de boot. Om geen zere ogen te krijgen kon je ze beter dicht doen. Naja dat is dus niet handig want dan val ik gewoon meteen weer eens in slaap. Dus ik heb heerlijk liggen slapen. De Surinaamse bemanning vond die wind en regen maar koud, maar ook wij hadden kippenvel na een tijdje! Na dik een uur varen waren we aangekomen om Galibi. Ondertussen stopte het ook met regenen en konden we rustig naar het hutje lopen. Rond een uurtje of 15 mochten we nog genieten van een late lunch. ’s Middags waren we “vrij” en konden we zelf op pad. We zijn richting de school gelopen waar mensen zich verzamelden om een potje slagbal te spelen. Hier hebben we een tijdje staan kijken en foto’s staan maken. Na onze wandeling terug kregen we gebakken bananen en werd de avond vervolgd met schilpadden spotten. We zijn zo’n 2,5 uur weg geweest en hebben sporen gezien van schilpadden die eieren die avond hadden gelegd. Helaas hebben we geen schilpadden gezien, behalve aan dode die was aangespoeld. De was in mijn ogen kei groot, maar dat scheen nog wel mee te vallen met sommige andere schilpadden. Eenmaal terug kregen we nog even een saoto soepje en hebben we even een borrel gedronken.

Zondag was relax. Om half 9 werden we aan het ontbijt verwacht. Daarna konden we tot een uur of 12 zonnen op het strand. We hebben heel wat potjes Presidenten gespeeld. Rond half 1 gingen we met het bootje terug naar de bus. Dit keer was er geen regen maar zonneschijn. Evengoed werden we flink nat gespetterd door de klappen van de boot op het water. In Albina kregen we een lunch waarna we 3 uurtjes met de bus terug zijn gereden naar de stad. ’s Avonds zijn we wezen eten bij bar Zuid. Zoals dat alleen in Suriname kan, kwamen er drie hoofdgerechten tegelijk met het voorgerecht en kwamen de andere twee hoofdgerechten super veel later.

Morgenochtend ga ik voor de laatst keer naar het ziekenhuis voor mijn eindbeoordeling. Daarna ga ik hard opzoek naar souvenirs en kei hard genieten van voorlopige de laatste warme zonnestralen!

In ieder geval zijn dit drie hele mooie maanden geweest. Ik heb veel geleerd over mijzelf, het beroep, de cultuur en het land!
Een periode om nooit te vergeten!!

Bosi, Brasa & Lobi